JANGKANITISASTRA

Pangkur

KIAMAT SUGRA LAN KUBRA

Sekar pangkur kang anjarwa

Njarwani tumrap wong kang wus da nglilir

Sing nendra akeh kang nglindur

Werna – werna clathunya

Mula murih enggal tangi saka turu

Aja ngagem kemul pethak

Ngagema selimut langking

Wruhanira para kadhang

kang diwastani Kiamat puniki

ana kalih cacahipun

siji Kiamat sugra

Kiamat Kubra kaping kalihipun

Qiamat tembung ska Arab

Qiamuh dwe arti tangi

Jumeneng, ngadeg ya kena

Yen ganti rusake alam po mati,

Banjur mleset saka tembung

Kosok balen dadinya

Mula bedane klawan kang nglindur iku,

Sugra matine beh jalma

Ananging mungguhing mami

Jabang bayi lahir ika

Lahir ing donya wus anggawa takdir

Apik lan elek puniku

Kudu dipun tarima

Bungah lan susah isine donya iku

Wus tinulis ing kitabnya

Susah nraka bungah swargi

Sang punang bayi punika

Lahir minangka dutane hYang Suci

Pininta estri lan jalu

Kabeh derma kewala

Awit cilik wiwit nulis takdiripun

Tandurane werna – werna

Winih becik ngunduh becik

Winih ala ngunduh ala

Lamun ing donya tan bisa tinali

Saking sipat donyanipun

Bisa minggah mnyang swarga

Sasonone endah suasananipun

Sinambi nengga khir jaman

Njur priye kang sih tinali?

Gusti paring pangapura

Nanging kudu bali tumimbal lahir

Guna mbacutake laku

Kang tandurane ala

Ing kana banjur nampa piwalesipun

Kang becik mangkono uga

Tan rugi nadyan sethithik

Kang mbiyene ana donya

Tumindake kaya ahli suwargi

Yo surga pikantukipun

Rupa urip kepenak

Kang tumindake lir ahli nraka iku,

Lahir ing donya sengsara

Kabeh tumindak kuwi

Bakal diwruhke ing donya

Tangane, mripate, tutuk, lan sikil

Kabeh bakal bisa matur

Mula na bisu wuta

Uga ana kang budheg,ceko lan lumpuh

Nanging iku kudu nrima

Sabar lan tumindak becik

Yen tmimbal maneh ing donya

Bakal nemoni wales ingkang becik

Nanging yen tinitah punjul

Banjur tumindak nggladrah

Sawiyah – wiyah mo lima uga korup

Ing wuri dadi wong nista

Kang medeni iku ’’Adil’’

Apa sira ngerti mnawa

Kang lara lepra ing prapatan pinggir

Dadi pengemis puniku

Mbiyen wong sugih brana

Pengusaha apa pejabat kang agung

Tansah culika ra nrima

Wekasan manjing Jumani

Mula muga handadekna

Pangati – ati mring para sujanmi

Tumimbal lair puniku

Kia mat Sugra wastanya

Ing kitab sampun amirasa saestu

Nging tan kathah kang wuninga

Khanane kiamat kuwi

Bapak putus karo anak,

Ibu lan anak ingkang disusui

Wong sih – sihan dadi mungsuh,

Tan takon keturunan

Anggota badane kabeh padha matur

Nampa kitab becik ala

Nampa Neraka lan Swargi

Pramula kabeh manungsa

Mbiyen putrane sapa tan ngerteni

Lan mbiyen endi anakku

Sing dadi garwo ika

Samengko ing donya bisa dadi mungsuh

Ing donya susah lan penak

Ing kitabe wis tinulis

Mula ujude ngapura

Bisa kaping enem reinkarnasi

Kaping pitunipun putus

Mula menawa bisa

Tanggal pisan kapurnaman, yen anenun

Senteg pisan anigasa.

Dadi aja bola bali

Ana tembung urip ika,

Aneng donya amung kaping setunggil

Iku wujude si ’’anu’’

Uripe mung sepisan

Kalamun durung bisa ngipatke bandul

Kepriye bisane munggah?

Kang nglepaske kuwi,

Zuhud lan wairagya ika

Ing Budha sinebut Sanyashin

Lha bondo donya puniku

Tetalining adonya

Kahanan donya iku kaya kalebu

Drajat, pangkat lan wanodya

Uga yoga lan artati

Lamun sapa luwih tresna

Ing ’’Aku’’ bakal antuk kabeh kuwi

Lan kang abot donya iku

Tan bisa antuk donya,

Lawan datan bisa antuk ing ’’Kanthi Ku’’

Tan bisa di kanthi munggah

’’Aku’’ iku yo Roh Suci

Mula saben jeneng ika

Amung urip kaping sepisan kaki

Jeneng sira saking suwung

Mnyang suwung kudu bisa

Kalamune durung bisa bali wangsul

Den paringi pangapura

Nganti kaping enem kaki

Kinanthi

Kalamun wus kaping pitu

Kudu eling bisa bali

Marga wus prapta ’khir jaman

Saka suci bali suci

Aja nganti kekilapan

Kudu mangerteni ’’Kunci’’

Kunci murih bisa wangsul

Tumuju Gesang Abadi

’’Kunci Kerajaan Swarga’’

Kaya kang uwis den janji

Yesus menyang Petrus ika

Marga percaya Roh Suci

Mula samengko wus putus

Kalamun wus antuk Kunci

Teka antakane sirna

Badan lan suksmane kuwi

Uga melu bali sirna

Lamun wus bar telung ari

Sirnane badan puniku

Tan bali maneh mnyang alam

Nanging bali mnyang kang Yasa

Marga kanthine Roh Suci

Sampun datan ninggal bathang

Tandane sampurna jati

Mangkana pindhane Yesus

Sabubare telung ari

mBangun Baitullah anyar

raga lawase wus bali

njeng Muhammad yo mangkana,

marga wus nunggal Roh Suci

kabeh mung cuplikanipun

lamun wus manunggal urip

Bisa kaya kang mangkana

Banjur bisa dadi bibit

wiji Kang langgeng sipatnya

Jagad Anyar rane kaki

Kang Kiamat Kobra puniku

Lahiripun Jabang Bayi

Ska Jagad lawas mnyang Anyar

Sa’alam donya puniki

Obahe Roh Suci sdaya

Ayem tentrem kang sa’lami

Kiamat werdinipun

Bangkitipun eRoh Suci

Bangkite hanggawa tandha,

Ing bawana gonjang – ganjing,

Kabeh sipating sujanma

Horeg denherog ngemasi

Kajawi kang lepas ’’Garu’’

Yoiku ingkang ngerteni

Sahadat jati hYang Suksma

Kang awujud ’’Panca Gaib’’

Kang ngasta Gusti Priyangga

Wus nyarira ing pribadi

Mula gya larinen iku

Gusti Amad kang wewangi

Nabi besar kang pungkasan

Panutup skabehing nabi

Gusti dewe kang nyarira

Jumeneng Avatar Khalki

Yo Imam Mahdi puniku

Yo Budha Maetreya kaki,

Yo Yesus Kristus Meisias

Yo Sang Wisnu Krisna Murti

Yo Muhammad Rasullullah

Gusti Jumeneng Pribadi

Nabine kabeh jalmiku

Kabeh kang sinandang Urip

Mnungsa kewan tetuwuhan

Kang isih kapurba Urip

Kang gumelar ing Jagad Rat

Langgeng datan owah gingsir

lan Akhirat werdinipun

Rat – Jagad lan Akhir - keri

Yo Jagad ingkang pungkasan.

Kiamat ing sastra Jawi,

Ki – siji, A – ana

Mat – iku Rasa Sejati

Dadi sawise Mat iku

Njur mijil Rasa Sejati

Mijile rasa punika

Sawiji sijining wiji

Yo Urip Gusti priyangga

Mangkana ing Sastra Jawi

BOOK BY TERM NITISASTRA extracted MPU BRI HAWAN NOTOSEWU REAL BOOK OF NITI RM.KOESEN (Contains data Kasunanan Intelligence Agency Surakarta Palace also contains a prediction that something will happen around the world)